1) Starsi województwa wołyńskiego nakazują arendarzom ze wsi Hołoby posłuszeństwo wobec kahału i rabina w Kowlu. Zobowiązują ich do odprawiania nabożeństw i innych praktyk religijnych w synagodze kowelskiej, uiszczania podatków za pośrednictwem gminy kowelskiej i zabraniają im pod groźbą klątwy przenoszenia się pod zwierzchnictwo gmin w Łucku i Mielnicy.

2) Starsi kahału łuckiego potwierdzają prawo kahału kowelskiego do sprawowania władzy nad arendarzami ze wsi Hołoby oraz ich wyłączną kompetencję do ściągania z nich podatków i innych składek.

3) W odpowiedzi na otrzymane pismo z kahału kowelskiego wraz z załączonym pismem od starszych wojewódzkich starsi kahału w Mielnicy tłumaczą, że nie są w stanie sprawować nadzoru nad arendarzami ze wsi Hołoby, uznających w zależności od potrzeby władzę różnych kahałów i odprawiających nabożeństwa, i obchodzących święta żydowskie w różnych gminach. Deklarują zawrzeć z nimi umowę i przyjąć ich do siebie jedynie za wiedzą i udzieloną im na piśmie zgodą oraz na warunkach przedstawionych przez kahał kowelski i rabinów starszych województwa wołyńskiego.