Przywilej królewski dla rabina poznańskiego i ziemskiego wielkopolskiego Naftalego Izaakowicza

August II Wettyn potwierdza prawa i przywileje rabina ziemskiego poznańskiego Naftalego Izaakowicza, m.in. zwalnia z odpowiedzialności za długi zaciągnięte przez ziemstwo wielkopolskie, ustanawia go najwyższym sędzią dla gmin wielkopolskich (z coroczną pensją od powiatów wielkopolskich), któremu podlegać mają wszystkie gminy, także takie, które oddzielnie płacą pogłówne, jak również Żydzi z dóbr szlacheckich, którym zabroniono praktyki korzystania z protekcji miejscowego dziedzica w celu uchylenia się od skutków wyroku sądu rabinackiego. Dla gmin próbujących się wyłamywać spod zwierzchnictwa ziemstwa wielkopolskiego ustanowiono karę 2000 grzywien. Wyroki ferowane przez rabina ziemskiego otrzymały walor niewzruszalności i ostateczności. Sprawy sporne rabina z innymi Żydami wielkopolskimi mają być rozstrzygane na sejmie żydowskim w Jarosławiu, a starsi ziemscy zobowiązani zostali do pokrycia długów i zwrócenia ich rabinowi w zamian za niesolidnych dłużników ze swoich miasteczek.
Archiwum: Archiwum Państwowe w Poznaniu (APP)
Zespół: Księgi grodzkie poznańskie
Sygnatura: APP, Poznańskie Gr. 817, s. 17r-19r
Język: polski
Data wytworzenia: 29.07.1698
Miejsce powstania: Warszawa
Nazwy geograficzne: Jarosław, Kalisz, Poznań, Warszawa
Uwagi:
Druk: Żydowski samorząd ziemski w Koronie (XVII -XVIII wiek). Źródła, wstęp i oprac. A. Kaźmierczyk, P. Zarubin, Księgarnia Akademicka, Kraków 2019, s. 166-169.