Król August II w odpowiedzi na suplikę Żydów ruskich, podolskich, lwowskich i halickich poleca pisarzom skarbowym wystawiać asygnacje skarbowe według podziału przygotowanego przez pisarza żydowskiego oraz aby corocznie pomniejszano im pogłówne żydowskie o 10 tys. złp, w związku z wykazaną nadpłatą 80 tys. złp (według postanowień komisji łuckiej z 1705 r. i lwowskiej z 1706 oraz Walnej Rady Warszawskiej z 1710 r.).