Manifestacja w imieniu książąt Sanguszków i kahału ich połowy miasta Ostroga

Manifestacja Stanisława Tomkiewicza w imieniu Pawła Karola  i Janusza Sanguszków ordynata ostrogskiego oraz kahału Żydów ich połowy miasta Ostroga o gotowości wypełnienia dekretu sądu kapturowego woj. wołyńskiego z dn. 10 VI 1733 r. Zgodnie z dekretem trybunału radomskiego z dn. 20 VI 1732 r. pomiędzy trzema chorągwiami (Stanisława Poniatowskiego wojewody mazowieckiego, regimentarza wojsk kor., Macieja Mycielskiego kasztelana kaliskiego i Antoniego Jerzego Trypolskiego podkomorzego kijowskiego) a Sanguszkami, Stanisławem Wincentym Jabłonowskim starostą białocerkiewskim, dziedzicem drugiej części Ostroga) i Żydami ostrogskimi o zaległe pogłówne żydowskie Wydżga podwojewodzi wołyński przeprowadził 22 VI 1732 r. kondescencję w Ostrogu i przygotował dyspartyment oraz nakazał według niego spłatę należnych sum i kar sądowych. Tomkiewicz manifestuje, że w imieniu Sanguszków sumy zostały deputatom zapłacone a kwity oblatowane w grodzie krzemienieckim 16 VIII 1732 w przeciwieństwie do części Jabłonowskiego. 27 IV 1733 r. deputaci wszystkich trzech chorągwi zapozwali do sądu kapturowego Żydów ostrogskich i dziedziców Ostroga o zaległe pogłówne, dodatkowo uczynił to Józef Pietruszewski podczaszy mielnicki (który otrzymał po dekrecie radomskim asygnację wydaną w Warszawie w dn. 13 X 1732). Tomkiewicz deklaruje gotowość zapłacenia połowy należnej z asygnacji sumy Pietruszewskiemu i prezentowania kwitów potwierdzających zapłacenie pogłównego deputatom trzech chorągwi przez część Sanguszków.

Archiwum: Centralne Państwowe Archiwum Historyczne w Kijowie
Zespół: Księgi grodzkie łuckie (Fond 25)
Sygnatura: CGIA Kijów, Fond 25, op. 1, sp. 451, s. 99v-101v
Język: polski
Data wytworzenia: 02.06.1733
Miejsce powstania: Łuck
Nazwy geograficzne: Krzemieniec, Ostróg, Radom, Warszawa, Wołyń, Łuck
Uwagi:
Por. A. Kaźmierczyk, Podział kahału ostrogskiego w pierwszej połowie XVIII wieku [Division in the Ostróg "kehillah" in the first half of the 18th century], „Biuletyn ŻIH” R. 2001, nr 200, s. 535-548.