Korespondencja starszych województwa wołyńskiego oraz starszych kahałów łuckiego i mielnickiego z kahałem kowelskim
1) Starsi województwa wołyńskiego nakazują arendarzom ze wsi Hołoby posłuszeństwo wobec kahału i rabina w Kowlu. Zobowiązują ich do odprawiania nabożeństw i innych praktyk religijnych w synagodze kowelskiej, uiszczania podatków za pośrednictwem gminy kowelskiej i zabraniają im pod groźbą klątwy przenoszenia się pod zwierzchnictwo gmin w Łucku i Mielnicy.
2) Starsi kahału łuckiego potwierdzają prawo kahału kowelskiego do sprawowania władzy nad arendarzami ze wsi Hołoby oraz ich wyłączną kompetencję do ściągania z nich podatków i innych składek.
3) W odpowiedzi na otrzymane pismo z kahału kowelskiego wraz z załączonym pismem od starszych wojewódzkich starsi kahału w Mielnicy tłumaczą, że nie są w stanie sprawować nadzoru nad arendarzami ze wsi Hołoby, uznających w zależności od potrzeby władzę różnych kahałów i odprawiających nabożeństwa, i obchodzących święta żydowskie w różnych gminach. Deklarują zawrzeć z nimi umowę i przyjąć ich do siebie jedynie za wiedzą i udzieloną im na piśmie zgodą oraz na warunkach przedstawionych przez kahał kowelski i rabinów starszych województwa wołyńskiego.
Tyt.: Oblata kopii trzech z hebrajskiego pisma na polskie, jak się w sobie mieli przetłumaczonych, pierwszej od rabinów starszych synagogi wołyńskiej, drugiej od rabina i starszych kahału łuckiego, trzeciej od kantora i wiernika miasta Mielnicy wyrażających w sobie moc i władzę układania wszelkich podatków do skarbu Rzeczypospolitej należących. Tłumaczenia na jęz. polski w księgach grodzkich włodzimierskich oblatował 5 V 1751 Pejsach Enochowicz starszy kahału kowelskiego.
Druk: Żydowski samorząd ziemski w Koronie (XVII -XVIII wiek). Źródła, wstęp i oprac. A. Kaźmierczyk, P. Zarubin, Księgarnia Akademicka, Kraków 2019, s. 362-365.