english
Asygnacje hetmana Hieronima Augustyna Lubomirskiego przeznaczone na utrzymanie wojska w Kamieńcu Podolskim i Okopach Świętej Trójcy
Hieronim Augustyn Lubomirski hetman wielki koronny i kasztelan krakowski wydaje, celem utrzymania stanu osobowego załóg wojskowych w Kamieńcu Podolskim i pobliskich Okopach Świętej Trójcy, dwie asygnacje w obozie pod Turobinem 25 X 1705 r. skierowane do realizacji u Żydów województwa ruskiego na 10000 złp z ich pogłównego żydowskiego i zapewnia asygnatariuszowi (deputatowi) asystę wojskową najbliżej stacjonującej chorągwi polskiego lub cudzoziemskiego autoramentu.
2) W drugiej asygnacji hetman wielki koronny nadał deputatowi wojskowemu na wypadek niewywiązania się Żydów z obowiązku fiskalnego prawo do sekwestrowania im towarów i pieczętowania bożnic. Aleksander Chmielowski porucznik artylerii koronnej skwitował w Żółkwi 25 XII 1705 r. starszych ziemskich ruskich z odebrania od nich partykularnych asygnacji do konkretnych miasteczek żydowskich.
2) W drugiej asygnacji hetman wielki koronny nadał deputatowi wojskowemu na wypadek niewywiązania się Żydów z obowiązku fiskalnego prawo do sekwestrowania im towarów i pieczętowania bożnic. Aleksander Chmielowski porucznik artylerii koronnej skwitował w Żółkwi 25 XII 1705 r. starszych ziemskich ruskich z odebrania od nich partykularnych asygnacji do konkretnych miasteczek żydowskich.
Archiwum:
Centralne Państwowe Archiwum Historyczne we Lwowie
Zespół:
Księgi grodzkie lwowskie (Fond 9)
Sygnatura:
CGIA Lwów, Fond 9, op. 1, sp. 485, s. 1938-1941
Język:
polski
Data wytworzenia:
25.10.1705 - 25.12.1705
Nazwy geograficzne:
Kamieniec Podolski, Lwów, Okopy Świętej Trójcy, Turobin, Żółkiew
Uwagi:
Dwa dokumenty
Druga asygnacja o zbliżonej treści do pierwszej.
Obie asygnacje wraz z kwitacją oblatował w księgach grodzkich lwowskich 24 XII 1705 r. Aleksander Chmielowski porucznik artylerii koronnej.
W latach 1703-1704 r. Aleksander Chmielowski jako cejgwart artylerii koronnej (dowódca arsenału koronnego). Por. M. Wagner, Korpus oficerski wojska polskiego w drugiej połowie XVII wieku, Oświęcim 2015, s. 379.